(Publicatie: 14 februari 2018)

Ik ben gek op honden, maar niet op de baasjes, die de 'cadeautjes' van hun honden niet opruimen. Iets met verantwoordelijkheid nemen? Eerlijk gezegd erger(de) ik mij er kapot aan. Niet zo goed voor mij natuurlijk. Kijk die baasjes interesseert het echt niet, anders zouden ze het niet ongegeneerd laten liggen.

Ik vraag mij dan af, of die mensen thuis ook van die smeerpoetsen zijn. Hoe kan je het nou oké vinden, als je weet dat een ander de smurrie van jouw hond aan de schoenen krijgt. Is het wellicht een gebrek aan compassie, meegevoel dus. Het geeft in ieder geval de indruk van mensen, die niet gewend zijn hun eigen troep op te ruimen, net zoals degenen, die hun blikjes, flesjes, McDonalds verpakkingen etc. het autoraam uitkieperen. Aangezien ik gewend ben mijn eigen 'shit' op te ruimen is dit gedrag voor mij iets onbegrijpelijks.

Omdat ik dus mijn eigen rommel (letterlijk en figuurlijk) opruim, is EFT (Emotional Freedom Technique) zo'n heerlijke methode en in dit geval helemaal. Op onze dagelijkse wandeling moesten wij opnieuw hondenpoep ontwijken, gewoon op het wandelpad. Zoals ik al zei ergerde ik me er weer eens mateloos aan. Tegelijkertijd dacht ik, oh ja EFT. Dus ik liep door de straat te EFT-en, wat wel een komisch gezicht moet zijn geweest, maar ik moet zeggen, de ergernis is afgezakt naar een licht gemorrel. Nog een keertje EFT en de hondenpoep is uit mijn wereld verdwenen, hopelijk niet de honden, want ik ben er dol op.