Triggerpoint-therapie

als zelfhulpmethode voor pijnbestrijding

 

Ik ben met Triggerpoint-therapie als zelfhulpmethode voor pijnbestrijding rond 2008 in aanraking gekomen toen wij in Zweden woonden. Al eerder was het ook al wel onder mijn aandacht gekomen. Maar nu had ik het ook echt nodig. Ik kreeg namelijk nogal pijn in mijn handen, armen en ook mijn schouders deden mee. Ze voelden naast pijnlijk ook stijf. Ik dacht, misschien heb of krijg ik reuma. Dat was natuurlijk geen leuk vooruitzicht.
Toen ik 'googelde' op de verschijnselen die ik ervoer, kwam ik opnieuw de Triggerpoint-therapie als zelfhulpmethode tegen. Wat mij natuurlijk meteen aansprak was, dat ik er zelf iets aan zou kunnen doen.
Wat mij in het verhaal schokte, was dat er nog zo weinig over bekend was, juist bij artsen. Zo weinig zelfs, dat er allerlei ingrepen, zoals operaties worden verricht, die niet nodig zouden zijn geweest als mensen van deze therapie geweten hadden. Maar ik zou zeggen, ga zelf maar eens op onderzoek als het je aanspreekt.

In ieder geval besloot ik om het zelfhulpboek aan te schaffen en heb het vanuit Nederland laten opsturen. Nu kon ik aan de slag. Het vraagt wel wat inzet van jezelf om de verschillende spieren te vinden, die met dat bepaalde punt te maken hebben. Want wat blijkt, de plek van de pijn is niet altijd de plek van de oorzaak! Maar dat kende ik ook al vanuit mijn praktijk met cranio-sacraal therapie. Het boek geeft op zich wel duidelijke aanwijzingen, afbeeldingen en verklaringen.
Voor mijn handen had ik als hulpmiddel gummetjes en een potlood met gum op de achterkant om de fijne spiertjes te kunnen behandelen. Voor mijn armen en schouders gebruikte ik een tennisbal en een stuiterbal . Het duurde even, ik denk een week of twee, toen in ieder geval de pijn en stijfheid langzamerhand uit mijn handen verdween. En dat was een super gevoel, omdat ik vooral wat mijn handen betreft dacht aan mogelijke reuma. In mijn onderarmen wist ik inmiddels ook goed de plekken te vinden, die behoorlijk pijn deden en waar de knopen zaten.
Zo mooi om jezelf te kunnen helpen en geen medicatie te hoeven nemen of operaties te hoeven ondergaan, die je lichaam niet echt positief beïnvloeden. Zeker een operatie kan opnieuw een bron van knopen zijn, maar die kennis is helaas nog ver weg in het reguliere.

Inmiddels had ik ook door waar die pijnen en stijfheid vandaan waren gekomen. Gewoon veel, liever gezegd teveel, gedaan. Ja en dan een poosje ontzien is wel beter, maar helpt niet echt, omdat die knopen er dan al zitten.
Dat is de ervaring, die ik inmiddels door de jaren heen wel heb opgedaan. Ik als doener (en denker) ben veel met mijn handen bezig. Ik heb al heel wat behangen, geschilderd, gezaagd en getimmerd, maar ook al heel wat tuinen aangelegd. Tja en dan kan een knoopje hier of daar het gevolg zijn.
Toen wij in 2010 een ander huis in Zweden kochten, was dat een echte opknapper. Dus opnieuw veel werk aan de winkel. Net zoals we dat in Menaldum (Frl.) in 2003/2004/2005 hadden gedaan. Maar ja toch weer net wat jaartjes ouder! En toen viel vooral het kwartje, dat het vele werk de oorzaak was,omdat ik opnieuw dezelfde pijnen kreeg. Maar nu wist ik tenminste dat ik mezelf direct kon helpen.
Daarnaast is het nemen van Schüssler celzouten ook een aanrader. Met name celzout nr. 7 Magnesium Phosphoricum is zeer werkzaam bij krampen en spierpijnen.

Binnen ons gezin hebben we sinds de aanschaf in 2008 al heel wat gebruik gemaakt van het boek van Clair Davies, waarvan een afbeelding hieronder. Hij begint met zijn eigen verhaal als pianostemmer, zijn lijdensweg en zoektocht met als gevolg het ontwikkelen van een voor leken handzame zelfhulpmethode die werkt.

 

Ik zou het fijn vinden als je je ervaring met het toepassen met mij wilt delen.